W piątek 16 stycznia Burmistrz Miasta Stefan Kolawiński wraz z członkami Sądu Konkursowego zaprezentował prace i przedstawił wyniki konkursu na wykonanie koncepcji “Rewitalizacji Śródmieścia Bochni”.
Do konkursu zgłoszono trzy prace. Sąd Konkursowy w składzie: prof. zw. dr hab. architekt Andrzej Kadłuczka (przewodniczący), archeolog – kierownik delegatury WUOZ w Tarnowie Andrzej Cetera, zastępca burmistrza Bochni Robert Cerazy, archeolog Eligiusz Dworaczyński, historyk – dyrektor Muzeum im. St. Fischera w Bochni Jan Flasza, architekt Beata Janusz, architekt Adam Kobiela, historyk sztuki – dr hab., prof. nadzwyczajny Uniwersytetu Papieskiego im. Jana Pawła II w Krakowie Bogusław Krasnowolski, dr inż. architekt Piotr Langer oraz Zastępca Burmistrza Bochni Tomasz Przybyło zdecydował o nie przyznaniu I nagrody w konkursie.
- II nagrodę w wysokości 15 tys. zł otrzymał Zespół Autorski: dr inż. arch. Janusz Krawecki, dr inż. arch. Piotr Turkiewicz, mgr Olga Bardan arch. wnętrz, mgr inż. arch. Mikołaj Białko
- PRACA KONKURSOWA
Pomimo dostrzeżonej przez Jury prawidłowo przeprowadzonej analizie wartości krajobrazowych i pozytywnej tendencji do wzbogacenia funkcji kulturalnych, pracę cechuje nazbyt swobodne podejście do historycznej tkanki urbanistycznej oraz wyraźnie pobieżne potraktowanie istniejących materiałów historycznych.
- II nagrodę w wysokości 15 tys. zł otrzymał Zespół Autorski: dr inż. arch. Katarzyna Zawada-Pęgiel – kierownik zespołu, mgr inż. arch. Agnieszka Słowik, mgr inż. arch. Szymon Filipowski, dr inż. arch. Andrzej Wiszowaty
- PRACA KONKURSOWA
Powściągliwość i ograniczenie rekonstrukcji historycznych obiektów na rzecz wyważonych i oszczędnych uczytelnień tych wartości jest zgodne z współczesnymi zasadami konserwatorskimi.
- III nagrodę w wysokości 5 tys. zł otrzymał Zespół Autorski: mgr inż. arch. Patryk Pniewski, mgr inż. arch. Grzegorz Ziętek, mgr inż. arch. Martyna Kordys, stud. arch. Jakub Nanowski.
- PRACA KONKURSOWA
Opina Sądu Konkursowego: W pracy uwzględniono całokształt problematyki przestrzennej opierając się na kontekście urbanistycznym i układzie funkcjonalnym w obszarze centrum.
Interesującą tendencją jest dążenie do uspokojenia ruchu kołowego i zaakcentowanie historycznej sieci wodnej zwłaszcza w aspekcie uporządkowania Plant Salinarnych, choć sposób komponowania nowej zieleni i brak jej powiązania z zespołem zamkowym pozostawia szereg wątpliwości.
Szczegółowy niepokój wzbudziły propozycje dotyczące zagospodarowania przestrzeni Rynku z wątpliwymi nasadzeniami nowej zieleni przesłaniające historyczne monumenty miasta i nowym akcentem kubaturowym zlokalizowanym w południowej jego części, deformującym historyczne ukształtowane dymensje przestrzeni rynkowej. Jest to może interesujący w zamyśle lecz błędnie rozwiązany architektonicznie problem akcentowania w przestrzeni publicznej „meeting pointu” czy miejsca informacji i promocji miasta.